یونولیت

در کشور‌ایران بنام پلاستوفوم، یونولیت و آکاسیف شناخته می‌شود که نام کلیدی آن پلی‌استیرن انبساطی (Expanded Polystyrene) یا EPS می باشد . در اکثری از کشورهای آمریکا شمالی این جنس با اسم استایروفوم (Styrofoam) شناخته میگردد .[۱] یونولیت ماده‌ای سبک و متخلخل و معمولاً سپید که در بسته‌بندی و عایق کاری کاربرد داراست در بعضی مواقع به آن فیبر سفید نیز میگویند .[۲] ولی در حقیقت یونولیت نوعی پلیمر سپید رنگ و عایق رطوبت و صدا و دما هست که از فرایندهای پتروشیمی تهیه می گردد . پلی استیرن در سال ۱۸۳۹ توسط ادوارد سیمون کشف گردید؛ و در سال ۱۹۵۹ بوسیله شرکت کوپر پلی استایرن انبساطی ساخت گردید[۱] از این ماده برای عایق‌سازی، تولید وسایل تهی دست عایق حرارتی و بسته‌بندی ابزار حیاتی الکتریکی، الکترونیکی و مکانیکی، ساخت یخدان جهت حمل دارو_ فراورده‌های خونی، حمل محصولات دریایی (ماهی و میگو) به کار گیری می گردد . 

محتویات 

۱ کاربردها 

۲ ماده 

اولیه ۳ عایق 

بودن ۴ بازیافت 

یونولیت ۵ منابع 

کاربردها 

از یونولیت در سردخانه‌ها، شرکت‌های شیلات (با عنوان یخدان) برای حمل فراورده‌های شیلاتی مثل ماهی و میگو استودیوهای صدا برداری و ایزولاسیون صدا در فضاهای دارای آلودگی‌های بالای صوتی و همچنین ایجاد ماکت، تابلوهای تبلیغاتی موقت و دکوراسیون‌ها استفاده می شود از استایروفوم در صنعت ساختمان در اندازه‌های مختلف و استاندار به عنوان بلوک‌های سقفی به کارگیری میشود . 

ماده 

اولیه ماده اول یونولیت استایرن هست و در پتروشیمی بدست میاید . پلی‌استایرن یا این که حرف اختصاری EPS ماده نخستین می باشد . 

یونولیت

عایق 

بودن یونولیت 

عایق خوبی برای صدا و گرما است: 

یونولیت معمولی به ضخامت ۱۰ سانتی‌متر در برابر صدا ۴۲ دسی‌بل عایق می باشد . 

یونولیت عادی به ضخامت ۱۰ سانتی‌متر در برابر انتقال گرما حدود ۳۵٪ عایق حرارتی می باشد . 

بازیافت 

یونولیت تاکنون عملاً امکان بازیافت یونولیت وجود نداشته‌است . زیرا پلی استایرن بازیافت شده به رخ بالقوه آلوده‌است . اما Ashton Cofer، یک اختراع کننده جوان، برنده به تبدیل یونولیت به محصولی موءثر شده است . وی توانست یونولیت را به کربن فعال تبدیل نماید که در اکثری از فیلترهای آب امروزی به کار گیری می‌گردد .[۳]